Pijawka lekarska

Drogi pacjencie, nauka nieustannie poszukuje metod, które pomagają w przywracaniu zdrowia. Coraz częściej współcześni naukowcy czerpią wiedzę ze starych, zapomnianych doświadczeń medycyny naturalnej. Terapia pijawką lekarską została na nowo odkryta przez współczesną naukę i dzięki swej skuteczności cieszy się uznaniem na całym świecie.

Wykrycie w 1950 roku przez prof. F. Markwardta w pijawce hirudyny, a do dzisiejszych czasów ponad 100 nowych organicznych związków o bardzo złożonej budowie i posiadanych właściwościach leczniczych zapewniło terapii pijawkowej ponowny wzrost zainteresowania medycznych ośrodków naukowych, klinik i szpitali przodujących w stosowaniu pionierskich metod leczenia.
W wielu krajach terapia pijawkami jest działem medycyny konwencjonalnej, a zabiegi są tam refundowane przez odpowiednik naszego NFZ-u.

Spośród 650 gatunków pijawek, które żyją na świecie do hirudoterapii stosuje się tylko jeden z nich – pijawkę lekarską Hirudo medicinalis. Pijawka lekarska jest w Unii Europejskiej pod ścisłą ochroną gatunkową. Do terapii można wyłącznie stosować pijawki pochodzące z laboratoriów hodowlanych, posiadających wymagane certyfikaty.
Pijawki są wykorzystywane w zabiegach tylko jeden raz i podlegają utylizacji. Wspomagają leczenie chorób płuc, serca, oskrzeli, przewodu pokarmowego, chorób wątroby, nerek, alergii, chorób skórnych, żylaków, chorób kobiecych, bezpłodności, prostaty, impotencji. Leczy depresję, nerwicę, rwę kulszową, zakrzepowe zapalenie żył, bóle stawów, obrzęki, krwiaki, zakrzepy. Przy pomocy pijawek prowadzone jest leczenie cellulitsu.

PODSTAWOWE TERAPIE PIJAWKAMI:

1. Miejscowo - Leczenie ograniczone do kilku centymetrów w chorym obszarze,
2. Hirudohemo - Leczenie poprzez system krwionośny – pozwala wprowadzić do organów wewnętrznych lecznicze hirudozwiązki,
3. Hirudoneuro - Oddziaływanie na system nerwowy – wymaga szczegółowej wiedzy neurologicznej. Polega na drażnieniu włókien nerwowych unerwiających określone organy wewnętrzne lub rejony ciała,
4. Hirudoimmuno - Oddziaływanie na układ limfatyczny – prowokuje do silnej odpowiedzi immunologicznej, prowadzącej do oczyszczenia organizmu z czynników chorobotwórczych,
5. Hirudoautohemmoimmuno - Prowokowanie do bardzo wysokiej temperatury ciała rzędu 40 – 41 st. C. Stymuluje układ immunologiczny do bardzo silnej reakcji. Jest często wykorzystywana do terapii nieuleczanych form raka. Terapia ta często jest
   prowadzona na pacjentach skreślonych przez medycynę akademicką. Efektywność leczenia tą metodą wynosi ok. 30 – 40 %.
6. Kąpiele energostymulujące – wykorzystujemy wysuszone, sproszkowane pijawki, które dodaje się do kąpieli w wannie.

Terapia pijawkami lekarskimi jest stosowana w wysoko rozwiniętych krajach Europy i Ameryki ( Niemcy, Wlk. Brytania, Francja, USA, Kanada, itd.) W naszym kraju wielu lekarzom stosowanie pijawek kojarzy się ze średniowieczem i wzbudza w nich rozbawienie. Przekonanie to wynika z niewiedzy i małej ilości opracowań naukowo – medycznych. Jednak pomału zaczyna się to zmienić. Jest w Polsce coraz większa grupa lekarzy, która poznaje potężne działanie związków z pijawek ( są to tzw. hirudozwiązki), otwierając w ten sposób przed chorymi ogromne możliwości. Terapie również można stosować u ludzi zdrowych, poprawiając u nich kondycję, chęć do życia, siły witalne, libido, zatrzymując procesy starzenia (przykładem jest Demi Moore) i dostarczając organizmowi wiele innych dobroczynnych reakcji sprzyjających długowieczności.
Jesteśmy przekonani, że za kilka lat przyszli adepci medycyny będą na studiach w sposób profesjonalny uczeni leczenia pijawkami i będzie to metoda ogólnie dostępna we wspomaganiu leczenia różnych chorób.

Niektóre związki produkowane przez pijawkę lekarską w dużym skrócie:

• Hirudyna – najlepszy z istniejących lek przeciwzakrzepowy;
• Gilatyna – silny związek antyprzerzutowy ;
• Aparyza – upłynnia krew, zmniejsza jej lepkość;
• Hementyna - rozkłada utworzone zakrzepy;
• Destabliza – regeneruje naczynia krwionośne, przewód pokarmowy oraz reguluje poziom cukru we krwi;
• Hialoronidaza – naturalny antybiotyk, rozpuszcza ścianki przetrwalników wielu chorobotwórczych mikroorganizmów;
• Lipazy i Estazy – rozkładają tłuszcze;
• Neurotransmitery – uwalniają od niepokoju, depresji, likwidują złe samopoczucie, usuwają psychiczne i fizyczne uzależnienia (alkohol, narkotyki), regulują sen, leczą natręctwa i nerwice;
• Antyelastaza – spowalnia procesy starzenia;
• Chloromycetyna – skuteczna przy wrzodach, tężcu, zapaleniu opon mózgowych i innych zakażeniach bakteryjnych;
• Substancje antynowotworowe – dotychczas nie zostały rozpoznane substancje o tych niezwykłych właściwościach. Badania porzucono po udanych eksperymentach w USA w roku 1983 przez dr G. Gasic. Najprawdopodobniej stało się tak po naciskach koncernów farmakologicznych i obcięciu funduszy;
• Substancja rozszerzająca naczynia krwionośne – bliżej niezidentyfikowany związek organiczny, podobny do histaminy;
• Substancje przeciwbólowe – są w dalszym studium badawczym. Działanie tych substancji wynika z dużej atrakcyjności dla mózgu. Zawierają endorfiny tzw. hormony szczęścia.

Wytworzenie tych związków zajęło pijawce ok. 500 mln lat. Są one perfekcyjnie dopracowane. Aktualnie stwierdzono ich ponad 120. Sklasyfikowano ok. 60. Z biegiem postępu w nauce klasyfikacja tych związków będzie się zwiększała. Pijawka wraca do głównego nurtu w medycynie. Polska jest opóźniona w tych działaniach.

„Wielu lekarzy w Polsce wstydzi się, że stosuje pijawki w leczeniu i woli o tym głośno nie rozpowiadać”

Z opracowań: Specjalisty Chirurgii Ogólnej i Hirudoterapii Dr Macieja Paruzela i Dr inż. Zygmunta Franciszka Dynowskiego